غلامعلی ازهاری که در سالهای پایانی حکومت پهلوی به
درجه ارتشبدی رسیده بود ریاست ستاد ارتش را برعهده داشت. بعد از شکست دولت
شریف امامی در آذر 1357 وی به سمت نخست ویری رسید اما بدلیل گسترش تظاهرات
ضد رژیم ستمشاهی بیش از یک ماه دوام نیاورد و جای خود را به شاپور بختیار
داد.
وی در یکی از سخنرانی های خود در مجلس، اعلام کرد صدای تکبیر شبانه مردم از بامها، صدای نوار است! این سخن وی بلافاصله دستاویز انقلابیون قرار گرفت و در روزهای قبل مردم در حالی که در خیابانها تجمع می کردند شعار معروف:"ازهاری بیچاره، این ملتمک نواره" را سر می دادند.
ازهاری پس از کناررفتن از نخست وزیری به خارج از کشور گریخت و چند سال بعد درگذشت.وی از جمله افرادی بود که مقادیر زیادی ارز از کشور خارج کرد.
